شگردهای سازمانهای جاسوسی در فرآیند صدور ویزا (بخش چهارم)
در بسیاری از موارد، پیش میآید که بستگان نزدیک شهروندان ایرانی سالها در خارج از کشور اقامت دارند و به دلایل مختلف، به ویژه مسائل سیاسی، امکان تردد به ایران را ندارند. گاه اتفاقی پیشبینینشده رخ میدهد (مانند بیماری یا حادثه)، که ضرورت دارد یکی از اعضای خانواده از ایران به سرعت به کشور مقصد سفر کند و ناچار به درخواست ویزای فوری میشود.
در چنین شرایطی، ممکن است هنگام درخواست ویزا، مسئولان صدور ویزا با آگاهی از موقعیت حساس متقاضی (خصوصاً افرادی که در مراکز مهم علمی، فناوری یا صنعتی مشغول به کار هستند)، سؤالات و درخواستهایی فراتر از حد معمول مطرح کنند. اغلب این سؤالات پیرامون جزئیات شغلی، پروژههای تحت فعالیت، همکاران و میزان دسترسی فرد به اطلاعات ویژه است. این رویکرد به نوعی فشار اطلاعاتی محسوب میشود و زمینه سوءاستفاده اطلاعاتی و بهرهکشی را فراهم میآورد.
مثال مرتبط:
فرض کنید فردی در یک مرکز فناوری پیشرفته یا یک پروژه ملی حساس کار میکند و به دلیل بیماری ناگهانی بستگانش در اروپا، برای درخواست ویزای اضطراری به سفارت مراجعه میکند. در این روند، کارمندان سفارت با اطلاع از جایگاه شغلی فرد، سؤالات دقیقی درباره نوع پروژهها، دسترسی او به فناوریهای خاص، یا حتی ارتباطات شغلیاش مطرح میکنند. طبیعتاً چنین اقداماتی میتواند تهدیدی برای امنیت اطلاعات فرد و کشور تلقی شود.
در چنین شرایطی، لازم است فرد موضوع را فوراً به ارگانهای امنیتی مربوطه اطلاع دهد و از راهنمایی و حمایت آنها بهرهمند شود تا از هرگونه سوءاستفاده احتمالی جلوگیری گردد.
نظر شما :